- lay
- 1.1. is. Üfüqi vəziyyətdə bir-birinin üstündə yerləşən cismin sıralarından hər biri; qat. Torpaq layı. Gil layı. Qumlu laylar. // Qatqat görünən, sıx, qalın (bulud, tüstü, duman və s. haqqında). Toz layları. Duman layları. – Bir yığın bulud layları göyün tən ortasında bir-biri üzərinə qalaqlanmışdı. Ə. M.. . . Bağların üzərilə ağ bir duman layı sürünürdü. İ. Ə.. Nəhayətsiz tüstü laylarından, oddan, alovdan başqa, şəhərdə heç nə gözə dəymirdi. Ə. Ə..2. sif. Bütöv, calaqsız, səlt, tam. Lay divar. Lay dəmir.3. «Kimi», «təki» qoşmalarından əvvəl sif. mənasında – boy-buxunlu, gövdəli, hündür, şaqqalı. <Həsən:> . . Cavan, laytək oğlanı vurub yıxdılar yerə. Ə. H..4. Saylardan sonra «cərgə», «sıra» mənasında işlədilir. İki lay ağac suladıq. – Qəhrəman dəryazı alıb bir lay çiçəkli ot çaldı. S. R..◊ Lay bağlamaq – bir-birinin üstünə yığılmaq, üst-üstə gəlmək. İllərdən bəri Gülsəhərin ürəyinə yığılıb lay bağlamış, ona rahatlıq verməyən nisgil, iztirab, həyəcan . . kükrəyib daşırdı. Ə. Vəl.. lay-lay zərf Qat-qat, çin-çin, təbəqətəbəqə, laylar halında. Lay-lay yığılmaq. – <Arvad> . . qutuya lay-lay yığılan əlçimləri cəhrənin yanına itələdi. . Ç.. Ekskavator təpələri lay-lay açıb, lay-lay qazır; Qoca alim saxsı yığıb, yer altından tarix yazır. S. V.. // Sif. mənasında. Qatlar, təbəqələr halında olan. Lay-lay buludlar.2.is. Açılıb-örtülən şeyin (qapının, pəncərənin) tərəflərindən hər biri; tay. Qapının bir layını açmaq. Pəncərənin laylarını örtmək. lay-lay bax laybalay2. Açıldı qapılar önündə lay-lay. Z. Xəlil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.